آیا کودکان شما شلوغ می کنند و همه چیز را به هم می زنند؟ آیا صدای تلویزیون زیاد است و صدا تیراندازی مربوط به بازی های ویدئویی شما را عصبی می کند؟ این مواردی که به صورت مداوم در خانه شما صورت می گیرد، منجر به عصبی شدن شما خواهد شد.

همچنین همسایه ها و دوستانتان هم سر و صدا می کنند و همسر شما در حمام منتظر است تا سر و صداها کم شوند و محیط خانه آرام شود. آیا این صداهای وحشتناک برای شما هم آشنا هستند؟

در صورتی که پاسخ شما بله باشد، نباید بیش از این منتظر بمانید و باید همین الان شروع به ایجاد یک محیط آرام در خانه خودتان بکنید تا بتوانید یک زندگی آرامش بخشی را در کنار اعضای خانواده تان داشته باشید.

مراحل

1. تمایل داشتن به اجرای یک سری محدودیت ها و مطمئن شدن در مورد اجرای آنها.

شاید این مورد اولین و مهمترین چیزی می باشد که باید انجام دهید. این مورد به معنای در نظر گرفتن یک سری محدودیت هایی برای زمان ها، میزان صداها و فعالیت ها و زمان خوابیدن می باشد.

این قوانین در مورد والدین هم وجود دارد؛ در صورتی که کودکان برای رفتن به مدرسه والدینشان را از خواب بیدار کنند، این وضعیت یک وضعیت نامناسبی برای والدین خواهد بود که هر صبح اتفاق می افتد.

در صورتی که والدین همزمان با کودکان بخوابند، بیدار شدن در هر روز صبح برای آنها یک کار سختی نخواهد بود؛ خوابیدن یک مورد مهمی برای والدین می باشد، ولی آنها نباید انتظار داشته باشند که در حین رفتن کودکان به مدرسه بخوابند.

2. یک خانه آرام تر را تصور کنید.

چه چیزی می بینید؟ مواردی که تصور کرده اید را بنویسید و به منظور دستیابی به یک محیط خانگی آرام تر، این موارد را به عنوان اهداف خودتان در نظر بگیرید.

شما در ذهن ناخودآگاه خودتان یک تصویر درستی از یک خانه ای خواهید داشت که می خواهید در چنین خانه ای زندگی کنید – همواره این مورد را در نظر داشته باشید و به تدریج برای دستیابی به آن تلاش کنید.

مشاوره تحصیلی کسی که از درس خوندن پیشمون شده و می خواهد درست انتخاب رشته کنه

3. بنشینید و یک لیست از مواردی تهیه کنید که منجر به ایجاد بیشترین صداها می شوند و آرامش خانه شما را از بین می برند.

این موارد عبارت از اولین مواردی هستند که شما باید در مورد محدودیت های اعمال شده در نظر بگیرید. زمانی که قرار است یک مهمان به خانه شما بیاید، صدای تلویزیون را کم کنید و میزان استفاده از کامپیوتر را محدود کنید. همچنین یک سری محدودیت هایی را برای موارد کوچک در نظر بگیرید.

کودکان به اسباب بازی ها و سرگرمی نیاز دارند، ولی این بدان معنا نیست که آنها به تلویزیون و بازی های ویدئویی نیاز دارند.

سعی کنید که فرزند شما به جای بازی های ویدئویی، به بازی هایی همانند شطرنج، Mahjong (یک بازی چینی که با 4 نفر و 144 کاشی انجام می شود) و تخته نرد مشغول شود.

همچنین هزینه مربوط به بازی های قدیمی و بازی های تخته ای بسیار کمتر از هزینه بازی های تلویزیونی و بازی های ویدئویی دارای میز فرمان است.

4. مشخص کردن یک جدول مربوط به وظایف.

این جدول وظایف باید برای هر یک از اعضای خانواده وجود داشته باشد و شامل روزها و تاریخ های سررسید باشد.

هر چقدر که کار مشخص شده بزرگتر باشد، باید چارچوب زمانی در نظر گرفته شده برای آن هم طولانی تر باشد تا فرد به آرامی بتواند آن را انجام دهد – در واقع فرد بتواند کار خودش را به صورت بخش به بخش انجام دهد، به جای اینکه شعبده بازی بکند و همه کارها را به صورت یکجا انجام دهد.

5. همه موارد در هم ریخته را مرتب کنید.

بی نظمی و در هم ریختگی منجر به ایجاد استرس، عجله و عدم توانایی برای درست فکر کردن می شود. هر چقدر که وسایل کمتری در روبروی شما وجود داشته باشد، احساس آرامش بیشتری خواهید داشت. همچنین مشخص است که این شرایط به تمیزکاری کمتری هم نیاز خواهد داشت.

در صورتی که کودکان اسباب بازی ها، کتاب ها و بازی هایی زیادی داشته باشند، در منظم کردن این موارد به آنها کمک کنید. آنها می توانند وسایل خودشان را در انبارها نگهداری کنند، ولی به آنها بگویید در صورتی که وسایل شان سه بار پشت سر هم در اتاق پخش شده باشد و جمع نشود، این وسایل را به نزدیک ترین مغازه خیریه خواهید داد.

شما باید قصد چنین کاری را به صورت واقعی داشته باشید و برای اینکه این کار شما یک تاثیر مناسبی داشته باشد، باید خودتان را برای چنین کاری آماده کنید.

6. همزمان با اینکه درست می کنید، تمیز کنید.

در صورتی که شما بتوانید وسایل استفاده شده در آشپزی را در حین آماده شدن غذا بشورید، در این صورت ظرف های آلوده کمتری خواهید داشت. همین مورد در رابطه با تمامی وسایل مورد استفاده در حین هر کار دیگری هم مصداق دارد – به هر فردی آموزش دهید که بعد از استفاده کردن از هر وسیله ای، آن را به جای قبلی خودش برگرداند.

یک سری سبد ها و صندوق های انباره ای بخرید و آنها را برچسب گذاری کنید و افراد خانواده را تشویق کنید که وسایل مورد استفاده را به جای قبلیش برگردانند.

7. برای وعده های غذایی برنامه داشته باشید.

در صورتی که همواره نگران این مسئله هستید که چه غذایی را برای شام آماده کنید، هر هفته نیم ساعت از وقت خودتان (معمولا عصر یک شنبه زمان خوبی است) را صرف تهیه یک برنامه غذایی برای هفته آینده کنید.

این بدان معنا نیست که شما باید یک برنامه غذایی خاصی را در نظر بگیرید یا همه وقت خودتان را صرف آشپزی کنید، ولی حداقل بنویسید که “پاستا – دوشنبه”، “استیک – سه شنبه”، “پیتزا – چهارشنبه”، “سوشی – پنج شنبه”، “بیرون رفتن – جمعه”. در این حالت شما یک ایده ای را در مورد وعده غذایی اصلی خواهید داشت و در حالی که عناصر اصلی در دسترس شما قرار دارند، می توانید هر شب در مورد چاشنی ها و سبک مورد استفاده تصمیم گیری کنید.